پیوتر برای اولین بار در اوایل عصر برنز در خاور نزدیک مورد استفاده قرار گرفت. گفته میشود اولین قطعه مفرغی شناخته شده در یک مقبره مصری (1450 قبل از میلاد) وجود داشته است. اما بعید است که این اولین استفاده از آلیاژ پیوتر بوده باشد. پیوتر در دوران باستان توسط مصریان و بعداً رومیان برای وسایل تزئینی فلزی و ظروف غذاخوری مورد استفاده قرار میگرفت.
در دورۀ رومیها، ترکیب پیوتر شامل حدود 70 درصد قلع و 30 درصد سرب بود. چنین پیوتری با این ترکیب، فلز سیاه نیز نامیده میشود. زیرا با گذر زمان بسیار تیره شده و سرب موجود در آن، در تماس با غذاهای اسیدی از بین میرود. هر قدر میزان سرب در ترکیب آلیاژ کمتر باشد و یا بدون سرب باشد، کیفیتش بهتر است. کاهش میزان سرب همراه با استفاده از آنتیموان و بیسموت در ترکیب مسوار، آلیاژ و محصولی بادوامتر و براقتر به دست میدهد.
تا زمان ساخت ظروف چینی، پیوتر ماده اصلی برای تولید بشقابها، فنجانها و کاسهها بود. همچنین برای ساخت اقلام تزئینی یا تخصصی مورد استفاده قرار داشت. از این فلز در سراسر آسیای شرقی نیز استفاده میشد و برخی از اقلام مربوط به این منطقه هنوز وجود دارد. وسایل بجا مانده از پیوتر مربوط به روم باستان، نادر است.
استفاده از مسوار از قرن 14 به بعد
تولید ظروف پیوتر در کشورهای مختلف اروپایی از قرن 14 توسعه یافت. از این آلیاژ به طور گستردهای برای ساخت ظروف، اکسسوریهای کلیساها و وسایل تزئینی استفاده میشد. آلیاژ مسوار در درجه اول سودمند بود. استفادۀ تزئینی از آن فقط درجه دوم اهمیت بود و در جاهایی که استفاده از فلزات گرانبها مقرون به صرفه نبود، استفاده میشد. گاه برخی از مفرغکاران تلاش میکردند که مسوار را به عنوان نقره یا چیزی شبیه به آن بفروشند. محصولاتی که از مسوار ساخته میشد، اغلب بدون تزئین بود؛ اما برخی از اقلام را رنگ آمیزی و طلا کاری میکردند.
از قرون وسطی تا پیشرفت در زمینههای مختلف مثل سفالگری، شیشه سازی و استفاده از استین گلس در قرن 18 و 19 استفاده از پیوتر در اروپا رایج بود. پارچ و لیوان آشناترین مصنوعات و ظروف قلعی اواخر قرن هفدهم و قرن هجدهم هستند. در اوایل قرن نوزدهم، تغییرات در مد باعث کاهش استفاده از ظروف پیوتر شد. در اواخر قرن نوزدهم، آلیاژهای پیوتر اغلب به عنوان فلز پایه برای اجسام با روکش نقره استفاده میشد. در اواخر قرن نوزدهم، با احیای اشیاء قرون وسطایی، مسوار مجدداً روی کار آمد، مُد شد و برای تزئین مورد استفاده قرار گرفت.
امروزه از پیوتر در اشیاء تزئینی، عمدتاً مجسمهها و مجسمههای کلکسیونی، ساخت مدل هواپیما، سکهها، آویزها، جواهرات آبکاری شده و غیره استفاده میشود. در برخی از مسابقات ورزشی، مانند مسابقات قهرمانی اسکیت نمایشی ایالات متحده، به نفر چهارم مسابقه، مدال هایی که از آلیاژ پیوتر است اهدا میشود.