علل خزش در بتن و راهکارهای پیشگیری از آن

 Vote: 3 person
خزش در بتن

خزش در بتن عبارتست از تغییر شکل اولیۀ بتن بر اثر نیروهایی که به آن وارد می‌شود. این حالت، یکی از ویژگی‌های ذاتی بتن است که باید کنترل شود. زیرا عدم کنترل آن، منجر به کاهش مقاومت بتن شده و در نهایت می‌تواند منجر به تخریب سازه و آسیب جانی و مالی به افراد شود. از این رو، آزمایش‌هایی برای بررسی بتن‌ها قبل از استفاده از آن‌ها ترتیب داده شده است. یکی از بهترین آزمایش‌ها، تست به روش ASTM-C512 است. انواع مختلفی از تغییر شکل در بتن وجود دارد، از جمله: خزش اولیه (پلاستیک)، خزش خشک، خزش خود به خودی و خزش کربناسیون. هر یک از موارد و راهکارهای جلوگیری از رخداد آن‌ها در ادامه توضیح داده شده است. اما به طور کل، استفاده از سنگدانه‌های بزرگ‌تر و کاهش نسبت آب به سیمان (تا حد امکان) از بهترین راهکارها برای جلوگیری از خزش بتن است.

خزش در بتن چیست؟

در یک تعریف کلی، به تغییر شکلِ مداوم یک عضو تحت بار ثابت خزش می‌گویند. خزش در بتن هم تعریفی مشابه داشته و به تغییر شکل اولیه بتن بر اثر نیروهایی که به آن اعمال می‌شود، اتلاق می‌گردد. نیروهای تنشی وارد بر بتن با تغییر شکل آن ارتباطی مستقیم دارند. این تغییر شکل، تابع زمان بوده و به مرور میزان آن افزایش می‌یابد. مقاومت و استحکام بالا از نقاط قوت و ویژگی‌های مثبت بتن است. خزش نیز در واقع یکی از ویژگی‌ها و خاصیت بتن است که البته یک نقطه ضعف محسوب می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود تا بتن در اثر بارهایی که طولانی مدت بر آن اعمال می‌شود، تحت یک نیروی ثابت، تغییر شکل دهد. چنانچه این تغییر شکل الاستیک در محدودۀ fc پایین‌تر از ۰.۵ باشد، قابل قبول است و مشکلی رخ نخواهد داد.

به تدریج و با افزایش زمان بارگذاری نیرو بر روی بتن، تغییر شکل‌های بتن که از نوع غیر الاستیک است، افزایش پیدا می‌کند. حتی مقدار کل این تغییرات می‌تواند چندین برابر تغییر شکل‌های الاستیک باشد که در کوتاه مدت رخ می‌دهند و باعث ایجاد اثر تخریبی بر سازه گردد. البته با گذر زمان، سرعت خزش و تغییر شکل بتن هم تا حدودی کاهش می‌یابد. بتن فقط در برابر بارهای کوتاه مدت می‌تواند خاصیت الاستیک از خود نشان دهد. اگر بارهای وارده، طولانی مدت باشد، بتن خاصیت غیر الاستیکی نشان داده و تغییر شکلش قابل بازگشت نخواهد بود. به همین خاطر، شناخت عوامل موثر بر خزش بتن و کنترل آن‌ها حائز اهمیت است.

خزش در بتن چیست؟

عوامل مؤثر بر خزش بتن

با اینکه خزش، خاصیت ذاتی بتن است، اما عوامل زیادی هم بر میزان رخداد این فرایند تاثیرگذار است. فاکتورهای مختلفی موجب کاهش یا افزایش تغییر شکل در بتن می‌شوند. با توجه به ضررهای جانی و مالی که خزش به دنبال دارد، این موارد باید به خوبی شناسایی گردد و تا حد امکان کنترل شود. مهمترین عوامل موثر بر خزش و تغییر شکل بتن عبارتند از:

  1. کیفیت و مقدار سنگدانه
  2. نسبت مخلوط بتن
  3. سن بتن در هنگام بارگذاری
  4. مقاومت فشاری بتن
  5. شدت و تنش نیروهای وارده بر بتن
  6. دما و رطوبت محیط

1- کیفیت و مقدار سنگدانه

سنگدانه عضوی از بتن است. این عضو به سختی دچار خزش می‌شود. زیرا در واقع بخش خمیری بتن است که بیشتر در معرض تغییر شکل قرار دارد. سنگدانه یک اثر بازدارنده بر روی فرایند تغییر شکل اعمال کرده و می‌تواند میزان آن را کاهش دهد. به این ترتیب، بخش خمیری بتن که تحت تاثیر بارها و نیروها تغییر شکل می‌یابد، توسط قسمت سنگدانه‌ای که در برابر خزش مقاوم است، مهار می‌شود. هر چه سنگدانه‌های بتن قوی‌تر باشند، اثر بازدارنده بیشتری در برابر خزش ایجاد می‌کند. در نتیجه میزان این پدیده کاهش می‌یابد. برای مثال، افزایش محتوای ۶۵ درصدی سنگدانه به ۷۵ درصد، می‌تواند به کاهش ۱۰ درصدی تغییر شکل بتن منجر گردد.

دیگر ویژگی سنگدانه‌ها که با خزش در بتن ارتباط مستقیم دارد، از مدول الاستیسیته آن‌ها است. هر قدر مدول الاستیسیته سنگدانه بیشتر باشد، خزش کمتر رخ می‌دهد. سنگدانه‌های سبک‌تر مدول الاستیسیته کمتری داشته و به همین خاطر خزش بیشتری را نسبت به سنگدانه‌های با وزن معمولی و بزرگ تجربه می‌کنند. بنابراین، هر قدر اندازه سنگدانه‌ها بزرگتر باشد، تغییر شکل کمتری در بتن اتفاق می‌افتد.

دانه‌بندی سنگدانه‌ها، تخلخل‌ آن‌ها و شکل ظاهری‌شان هم از دیگر عواملی هستند که بر مدول الاستیسیته و در نتیجه مقاومت در برابر خزش بتن تاثیر دارند.

انواع خزش در بتن

تغییر شکل در کانکریت، خود دارای انواع متعددی است که هر یک از آن‌ها به دلایل گوناگونی رخ می‌دهند. با شناخت علل و عوامل خزش، می‌توان تا حد زیادی نسبت به پیشگیری از وقوع آن اقدام نمود. در ادامه، مهمترین انواع خزش در بتن و راه‌های جلوگیری از آن‌ها معرفی و شرح داده شده است.

1- خزش اولیه (Basic creep) یا خزش پلاستیک بتن

بعضی مواقع، پس از اینکه فرایند بتن ریزی به پایان می‌رسد، آبی که بتن برای ایجاد مقاومت و انسجام در خود نیاز دارد، به دلایل گوناگون مانند گرما تبخیر می‌شود. این موضوع سبب ایجاد ترک‌هایی بر سطح بتن خواهد شد. علاوه بر عوامل خارجی مانند گرما، سنگدانه‌های درون بتن هم نقش مهمی در جذب آب آن دارند. به هر حال، کاهش آب موجود در بتن باعث جمع شدگی پلاستیک آن شده و ترک‌های مذکور در سطح آن ایجاد می‌شود. به همین خاطر، معمولا پس از بتن ریزی یا ساخت سازه‌های بتنی، چند روزی آن را آب پاشی می‌کنند تا از خزش در بتن جلوگیری گردد.

زمانی که آب موجود در بتن به دلیل عوامل خارجی و داخلی کاهش پیدا کند، سنگدانه‌های موجود در آن و همچنین آرماتورها در مقیاس بسیار کم نشست پیدا کرده و ترک‌های ریز سطحی را ایجاد می‌کنند. البته این ترک‌های ریز در بخش درونی بتن هم اتفاق می‌افتند. اما به این دلیل که قسمت‌های کف و روسازی بیشتر در معرض عواملی همچون گرما، باد و نور خورشید قرار دارند، بتن سریع تر خشک شده و ترک‌های آن نمایان می‌شوند. ذکر این نکته هم الزامی است که اگر آب موجود در مخلوط بتن زیاد باشد، بتن حرکت کرده و در سطح دال جمع خواهد شد. در مقابل، اگر محیط بتن خشک باشد، این آب به سرعت بخار شده و ترک‌های بیشتری ایجاد می‌شود.

شیوه‌های جلوگیری از ایجاد خزش اولیه در بتن

  • پوشاندن سطح بتن: پوشش دهی سطح بتن با ورق‌های پلی اتیلن یا مواد این چنینی دیگر، از خروج آب از سطح دال جلوگیری می‌کند. به این ترتیب، از تبخیر سریع آب بتن جلوگیری شده و جمع شدگی پلاستیک اتفاق نمی‌افتد.
  • ویبره مناسب بتن: اگر بتن قبل از استفاده، یعنی در هنگام تولید به خوبی ویبره شود، کاملا یکدست می‌شود. این امر احتمال جمع شدگی پلاستیک و خزش در بتن را کاهش می‌دهد.
  • استفاده از پودر آلومینیوم: این روش مقداری هزینه بر بوده و به همین دلیل کمتر استفاده می‌شود.
  • به کارگیری سیمان انبساطی: سیمان‌های انبساطی تاثیر زیادی در کنترل و کاهش جمع شدگی پلاستیک دارند. بنابراین، استفاده از آن‌ها در حین بتن‌ریزی، خزش را کاهش خواهد داد.

2- خزش خشک (Drying creep)

نوع دیگر خزش در بتن، به دلیل خشک شدن متریال آن رخ می‌دهد. البته علاوه بر کاهش آب بتن، جذب سطحی ژل کلسیم سیلیکات هیدرات و کاهش تنش ‌های هیدرواستاتیکی که در حفره‌های ریز آن اتفاق می‌افتند هم بر این فرایند تاثیرگذار است. این نوع جمع شدگی یا خزش، بیشتر به بخش خمیری بتن مربوط است. میزان سختی سنگدانه‌ها می‌تواند حتی تاثیر بازدارنده در این رخداد داشته باشد. تقریبا بخش اصلی جمع شدگی یا خزش خشک، در همان ابتدای ساخت سازه‌های بتنی رخ می‌دهد. خروج سریع آب از حفره‌های خالی نیز تا حد زیادی در این فرایند تاثیر گذار است.

بخشی از خزش خشک را می‌توان با غرق کردن بتن در آب یا آب دهی مرتب آن در همان ابتدای کار، جبران کرد. به این کار، انتقال رطوبت گفته می‌شود و تاثیر بسزایی در کاهش خزش دارد. نکته قابل توجه در رابطه با خزش خشک این است که سرعت آن به مرور زمان کاهش پیدا می‌کند. بر اساس آمار، حدود ۱۴ تا ۳۴ درصد این جمع شدگی در همان دو هفته اول و حدود ۴۰ تا ۷۰ درصد در سه ماهه اول بعد از تشکیل سازه رخ خواهند داد. به این ترتیب، تقریبا حدود ۸۰ درصد از جمع شدگی بتن در سال اول بعد از بارگذاری آن انجام می‌گیرد.

راهکارهای جلوگیری از خزش خشک و کاهش آن

  • انتخاب مصالح مناسب.
  • توجه به شرایط آب و هوایی.
  • توجه به نسبت آب به سیمان.
  • مقدار و اندازه سنگدانه‌ها.
  • جنس سیمان مورد استفاده.
  • مواد افزودنی بتن.
  • عمل آوری بتن با بخار.
انتخاب مصالح مناسب

استفاده از عناصر با کیفیت در بتن موجب کسب نتایج بهتری از بتن‌ریزی می‌گردد. در صورت بکارگیری مصالح بی کیفیت، احتمال جمع شدگی حین خشک شدن و خزش بتن زیاد است. از این رو، ویژگی‌های عناصر تشکیل دهنده بتن باید کاملا مشابه با آیین نامه‌ها و استانداردهای تعیین شده برای محل بتن ریزی باشد.

توجه به شرایط آب و هوایی

اصلی‌ترین دلیل جمع شدگی بتن یا همان خزش خشک، کاهش آب آن است. در همین راستا، میزان رطوبت محیط محل اجرای پروژه، نقش مهمی در خزش بتن خواهد داشت. هر قدر میزان رطوبت موجود در محیط بیشتر باشد، احتمال جمع شدگی ناشی از خشک شدن کمتر است.

نسبت آب به سیمان

در هنگام تهیه مخلوط بتن، باید توجه ویژه ای به نسبت آب و سیمان داشته باشید. بالا رفتن نسبت آب به سیمان احتمال جمع شدگی و خزش در بتن را افزایش می‌دهد. زیرا این موضوع کاهش مقاومت بخش خمیری و سختی کل بتن را در پی خواهد داشت. بنابراین اگر به میزان آب مخلوط بتن دقت نداشته و مقدار آن را نسبت به سیمان افزایش دهید، شاید در ظاهر مشکلی رخ ندهد، اما باعث جمعی شدگی و خزش بیشتر حین خشک شدن آن خواهد شد.

مقدار و اندازه سنگدانه‌ ها

این مواد به طور کلی در برابر خزش مقاومت می‌کنند. اندازه بالاتر این سنگدانه‌ها منجر به کاهش خزش در بتن و جمع شدگی حین خشک شدن خواهد شد. شکل سنگدانه نسبت به مقدار و اندازه آن تاثیر کمتری در خزش دارد. با این حال، مواردی که دارای اشکال خشن هستند، مقاومت بیشتری در برابر خزش از خود نشان می‌دهند.

جنس سیمان مورد استفاده

سیمان‌های گوناگونی جهت ساخت بتن مورد استفاده قرار می‌گیرند که هر یک از آن‌ها دارای ویژگی‌های خاص خودشان هستند. همین موضوع می‌تواند جمع شدگی بتن را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، سیمان‌های زودگیر خیلی سریع سخت می‌شوند و به همین دلیل میزان جمع‌ شدگی شان هم در شرایط یکسان نسبت به سیمان‌های پرتلند بیشتر است. در مناطقی که آب و هوای خشکی دارند، برای کاهش جمع شدگی و جلوگیری از خزش در بتن، بهتر است از سیمان‌های ضد جمع شدگی استفاده شود.

مواد افزودنی بتن

برای بهبود خواص بتن از مواد گوناگونی استفاده می‌شود که هر کدام از آن‌ها خاصیت‌های مشخصی دارند. از جمله این مواد می‌توان به کلسیم کلرید اشاره کرد که میزان جمع شدگی حین خشک شدن را بیشتر می‌کند. در صورتی که به جای این ماده از آهک استفاده شود، خزش در این مرحله کاهش پیدا می‌کند.

عمل آوری بتن با بخار

یکی دیگر از روش‌های موثر بر کاهش خزش کانکریت، عمل آوری بتن با بخار است. این روش کاربرد زیادی ندارد. در شرایطی که نیروهای فشارهای زیاد است، بسیار کاربردی بوده و تاثیر قابل توجهی در کاهش جمع شدگی و خزش بتن دارد.

خزش ویژه (Specific creep) یا خود به خودی بتن

این نمونه جمع شدگی به دلیل تغییر حجمی بتن روی داده و حتی پس از سخت شدن آن هم ادامه پیدا می‌کند. گاهی اوقات هم ممکن است این فرایند برعکس عمل کرده و به جای جمع شدگی، به صورت تورم خود را نشان دهد. اگر آب درون بتن وجود داشته باشد، هیدراسیون رخ داده و در غیر این صورت، تورم ایجاد خواهد شد. به عبارت دیگر، این نوع جمع شدگی به دلیل خروج آب از حفره‌های مویینی که داخل بتن وجود دارند، رخ می‌دهد. خزش ویژه یا خود به خودی بتن عمدتا مربوط به اعضای داخلی آن می‌باشد.

روش‌های جلوگیری از خزش خود به خودی و کاهش آن

  • تنظیم دما؛ با توجه به این که میزان خزش ویژه در بتن به فرایند هیدراسیون بستگی دارد، هر چه دما بیشتر شود، جمع شدگی هم افزایش پیدا خواهد کرد.
  • اندازه سیمان؛ هر چه قدر میزان سیمان در بتن مورد استفاده در سازه بیشتر باشد، جمع شدگی هم با آن نسبت مستقیم داشته و بیشتر خواهد بود.
  • ترکیباتی که در سیمان موجود هستند؛ وجود ترکیبات کلسیم آلومینات (C3A) و تترا کلسیم آلومینو فریت (C4AF) در سیمانی که برای تهیه بتن استفاده می‌شوند، موجب افزایش جمع شوندگی خواهند شد. هر قدر میزان این ترکیبات بیشتر باشد، خزش در بتن هم بیشتر اتفاق می‌افتد. چرا که این مواد انجام فرایند هیدراسیون را ساده می‌کنند.
  • ترکیبات معدنی موجود در بتن؛ وجود ترکیبات معدنی هم افزایش فرایند هیدراسیون را به دنبال داشته و موجب افزایش جمع شدگی خود به خودی در بتن می‌گردد. خاکسترهای آتش فشانی از جمله مهمترین مواد معدنی در سیمان‌ها به شمار می‌آیند.

خزش کربناسیون

در ساخت سازه‌های بتنی، این احتمال وجود دارد که در زمان ساخت، بتن با گازهای جوی مانند کربن دی اکسید واکنش دهد. این واکنش‌ها در حضور رطوبت رخ می دهد. از سوی دیگر، کلسیم هیدروکسید که یکی از فراورده‌های جانبی واکنش هیدراسیون سیمان است، به وفور در بتن وجود دارد. این ماده با کربن دی اکسید موجود در هوا و اکسیژن و هیدروژن موجود در رطوبت، واکنش می‌دهد و کلسیم کربنات تولید می‌کند. نتیجه این فرایند، کربناته شدن سطح بتن و ایجاد خاصیت اسیدی در آن خواهد بود. این واکنش که با عنوان کربناسیون شناخته می‌شود، جمع شدگی و خزش در بتن را به دنبال خواهد داشت. خزش کربناسیون، عمدتاً در مناطق با رطوبت متوسط و حین زمان بهره‌برداری اتفاق می‌افتد.

خزش چه تاثیری بر بتن دارد؟

خزش یک خاصیت ذاتی بتن بوده و نمی‌توان به صورت کامل از آن جلوگیری کرد. با این حال، باید توجه داشته باشید که این فرایند تاثیرات زیادی بر بتن دارد و البته این تاثیرات همیشه منفی نیست. بلکه گاهی اوقات خزش می‌تواند مزایای در بتن ایجاد کند. برخی از مهمترین تاثیرات مثبت و منفی خزش در بتن که شامل موارد زیر است.

  • در تیرهای بتنی مسلح، خزش با گذر زمان باعث افزایش انحراف می‌شود. این امر مهم باید در زمان طراحی سازه در نظر گرفته شود.
  • خزش در اعضای فشاری و ستون‌های بتنی مسلح، باعث کاهش تدریجی طول عضو خواهد شد. این کاهشِ طول، با مقاومت میلگردهای موجود در ستون یا سایر اعضا رو به رو گردیده و با گذشت زمان، موجب کاهش تنش بتن و افزایش آن در میلگردها خواهد شد.
  • فرایند خزش در بتن پیش تنیده موجب از بین رفتن پیش تنیدگی آن‌ها می‌گردد.
  • در ساختارهای استاتیکی نامشخص، خزش می‌تواند غلظت ناشی از انقباض، تغییرات دما یا نشست تکیه گاه‌ها را کاهش دهد. تقریبا در تمامی سازه‌های بتنی، این فرایند باعث کاهش تنش‌های داخلی که از بار غیر یکنواخت یا انقباض محدود ناشی می‌شوند، خواهد شد.
  • در ساخت سازه‌هایی بتن به صورت انبوه و توده‌ای استفاده می‌شود، خزش می‌تواند ترک خوردن آن را به دنبال داشته باشد. این فرایند بیشتر زمانی رخ می‌دهد که توده بتن مهار شده به دلیل گرمای هیدراسیون و خنک شدن متعاقب آن وارد، چرخه تغییر دما می‌شود. از این رو، به منظور جلوگیری از خزش بتن در سازه‌هایی مانند سدهای بتنی و دیوارهای حائل، باید تمام اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از افزایش دما صورت گیرد.

چگونه می‌ توان خزش بتن را کاهش داد؟

برای کاهش خزش بتن باید عوامل موثر بر آن را شناسایی نمود و کنترل کرد. علاوه بر آن، باید به این نکته توجه داشت که این رخداد، انواع مختلفی دارد و راه جلوگیری و کاهش هر کدام متفاوت است. در بخش‌های قبل، مهمترین انواع خزش و راه‌های پیشگیری آن‌ها را به تفکیک بیان کردیم. اما راهکارهای کلی جهت کاهش خزش در بتن وجود دارد که خوب است همواره مورد نظر قرار داده شود.

  • اجرای صحیح تمامی فرایندهای مربوط به تولید و عمل آوری بتن بر اساس استانداردهای موجود.
  • استفاده از سنگدانه‌های بزرگ‌تر و افزایش درصد این ماده در مخلوط بتن.
  • ازطمینان از کافی بودن میزان چسبندگی و یکدست بودن بتن.
  • کاهش نسبت آب به سیمان در مخلوط بتن تا حد امکان.
  • استفاده از حداکثر میزان مجاز میلگرد در سازه.

لطفا به این مطلب امتیاز دهید و ما را در بهینه کردن مطالب یاری نمایید.
one star rate
%0
two star rate
%0
three star rate
%0
four star rate
%0
five star rate
%100
 میانگین رای: 3 نفر

نظرات ( 0 )


ارسال پیام