- تفاوت در فرایند اعمال لایۀ روی (Zn)
- ضخامت لایۀ روی
- فرایند پاکسازی
- پرداخت نهایی مقطع فلزی
- تفاوت از نظر کاربرد و قابلیت استفاده
- طول عمر و دوام گالوانیزه
- تأثیر فرآیند گالوانیزه بر سطوح فولادی
- تفاوت قیمتی محصولات گالوانیزه گرم و سرد
1- تفاوت در فرایند اعمال لایۀ Zn
در روش غوطه‌وری، از حمام گالوانیزه و غوطه‌ور کردن مقاطع مورد نظر در مذابی از Zn استفاده می‌شود. اما در روش آبکاری، از محلول الکترولیت و اعمال جریان الکتریسته و حرکت دادن آند به سمت کاتد استفاده می‌شود.
2- ضخامت لایۀ Zn از تفاوت های گالوانیزه گرم و سرد
ضخامت لایۀ Zn که در روش غوطه وری، سطح فلز را در بر می‌گیرد، به طور کلی، بیش از 50 میکرون است و می‌تواند تا 100 میکرون نیز برسد. این ضخامت معمولاً بین 80 تا 100 میکرون است و کاملاً به مدت زمان غوطه‌ور بودن مقطع فلزی در حمام مذاب روی وابسته است. روش الکتروگالوانیزه، لایه‌ای به ضخامت 3 تا 6 میکرون ایجاد می‌کند. در برخی شرایط خاص این ضخامت می‌تواند به 10 تا 12 میکرون نیز برسد. در گالوانیزه سرد، ضخامت پوشش بر اساس دمای الکترولیت و چگالی جریان تعیین می‌شود.
3- پاکسازی
استفاده از روش Hot-Dip Galvanization مستلزم یک مرحله پاکسازی است. عملیات پاکسازی می‌بایست حتما انجام شود و شامل 7 تا 8 مرحله حمام است. پاکسازی به این صورت است که مقاطع فلزی به طور کامل در محلول قلیایی، اسیدی تمیز شده، سپس آبکشی و فلاکسینگ می‌شوند. این درحالیست که فرآیند گالوانیزه الکتریکی، نیازی به هیچ نوع تمیزکاری ندارد.
فلاکسینگ ماده‌ایست که بر سطح روکش گالوانیزه اعمال می‌شود تا عملیاتی مانند جوش کاری و لحیم کاری را تسهیل کند و از تشکیل اکسیدها جلوگیری کند.
4- پرداخت نهایی
روکش نهایی حاصل از فرایند غوطه‌وری در حمام مذاب، یک روکش غیر یکنواخت است. این در حالیست که محصول نهایی حاصل از الکترو گالوانیزه، روکشی از Zn با کیفیت عالی ارائه می‌دهد که یکنواخت، درخشان و دلنشین است.
5- کاربرد
به طور کلی، روش گالوانیزه گرم برای قطعات فلزی در همه اندازه‌ها قابل اجرا است؛ در حالی که الکتروگالوانیزه منحصراً برای اجزای کوچک‌تر مناسب است. برای تولید ورق گالوانیزه و همچنین گالوانیزاسیون مقاطع فولادی بزرگ مثل قوطی پروفیل، نبشی، ناودانی و لوله داربستی می‌توان به راحتی از روش غوطه‌وری استفاده کرد.
6- طول عمر و دوام لایۀ گالوانیزه گرم و سرد
یکی دیگر از تفاوت های اصلی گالوانیزه گرم و سرد، طول عمر و دوام لایۀ Zn است. به طور کلی، لایه تشکیل شده از روش الکترو گالوانیزه نازک است؛ بنابراین، طول عمر لایه در مقایسه با فرآیند گالوانیزه گرم اندکی کمتر است (فقط چند سال). گالوانیزه گرم با طول عمر بسیار بالای خود معروف و شناخته شده است؛ به طور متوسط بین 20 تا 50 سال.
7- تأثیر فرآیند گالوانیزه بر سطوح فولادی
هنگامی که فرآیند گالوانیزه گرم بر سطح مقاطع فولادی استفاده می‌شود، عنصر Zn از حالت خالص بودن خارج شده، به سمت ترکیب با عنصر Fe موجود در فولاد رفته و آلیاژی از Fe-Zn را تشکیل می‌دهد. این آلیاژ بسیار سخت است و همانند یک پوشش، از فلز در برابر سایش‌ها محافظت می‌کند.
اگر از روش الکترو گالوانیزه برای گالوانیزیشن فولاد استفاده شود، لایه‌ای از فلز Zn تشکیل می‌شود اما از نظر متالوژیکی پیوند محکمی با فولاد ایجاد نمی‌کند. از این رو، برای سطوح فولادی، فرآیند گالوانیزه گرم بهترین گزینه در نظر گرفته می‌شود.
8- قیمت محصولات گالوانیزه گرم و سرد
قیمت مقاطعی که به روش غوطه وری تولید می‌شوند، بیشتر از مقاطعی است که به روش سرد گالوانیزه و تولید می‌شوند. زیرا هم ضخامت گالوانیزیشن در روش گرم بیشتر است و هم دوام و طول عمر بالاتری دارد.