اجرای وال پست در سازه های فولادی و بتنی

 Vote: 3 person
وال پست چیست و اجرای آن چگونه است؟

وال پست (wall post) به اِلمان‌های افقی یا عمودی اتلاق می‌شود که جهت افزایش مقاومت دیوارها در برابر نیروهایی مانند زلزله بکار می‌رود. اجرای وال پست در اسکلت فلزی و بتنی در ادامه توضیح داده شده است. اما پیش از آن، توضیحاتی در مورد اینکه وال پست چیست و چند نوع است، ارائه گردیده است. به کارگیری صحیح و اصولی وال‌پست در سازه‌ها، تا حد زیادی خسارت‌های جانی و مالی ناشی از حوادث طبیعی مثل زلزله و طوفان‌های سهمگین را کاهش می‌دهد. استفاده از وال پست گالوانیزه در ساختمان سازی مقرون به صرفه نیست. از نوع گالوانیزه ممکن است در شرایطی بسیار خاص و برای پروژه‌های خاص استفاده شود.

اجرای وال پست در اسکلت بتنی و فولادی توسط شرکت آنلاین سازه

اجرای وال پست در پشت بام، بالکن و به طور کلی تمام قسمت‌های بیرون زده از تیرها و ستون‌ها، الزامی است. جهت مشاوره رایگان امور ساختمانی از طراحی تا اجرا، تحت نظارت و اجرای متخصصان مجرب معماری و عمران، با شرکت مهندسی آنلاین سازه تماس بگیرید: 66396090 - 021. اگر در سازه خود تمایل به اجرای وال‌پست طبق اصول و ضوابط آیین نامه‌ای دارید، روی ما حساب کنید. آنلاین سازه همراه شما تا پلۀ آخر...

وال پست چیست؟

 وال پست (wall post) یا نگهدارندۀ دیوار، یک ساختار عمودی یا افقی شبیه به ستون یا تیر است. این المان یک عضو غیر سازه‌ای در ساختمان محسوب می‌شود و عملکردی متفاوت نسبت به تیر و ستون‌های سازه دارد. wall post برای اتصال دیوارها به ستون‌ها، تیرها و دال‌ها و با هدف ایمن نگه داشتن دیوار از واژگونی اجرا می‌شود. بنابراین، یکی از راههای مقاوم سازی سازه های فولادی و بتنی و محسوب می‌گردد. واژۀ Post در wall post اشاره دارد بر یک تکیه گاه عمودی یا مایل که ساختاری شبیه به ستون دارد. wall نیز به معنی دیوار است.

با توجه به اینکه دیوارها حجم قابل توجهی از یک ساختمان را در بر می‌گیرند، تأثیر بسزایی در رفتار سازه دارند. بنابراین، مستحکم کردن آن‎‌ها، بر استحکام کلی سازه، بسیار مؤثر است. هدف از اجرای وال پست، انتقال بار باد و بارهای لرزه‌ای به قاب‌های سازه و ایمن سازی دیوارها در برابر ریزش است. با وجود اهمیتی که نگهدارندۀ دیوار در سازه‌ها به ویژه سازه‌های مناطق لرزه‌خیر (مثل بیشتر نقاط کشور ما) دارد، معمولاً از آن استفاده نمی‌شود. یا در صورت استفاده، در بسیاری موارد، اجرای آن با نقطه ضعف‌هایی همراه است. ویرانی‌های ناشی از زلزله سال 1396 کرمانشاه، نشان دهندۀ این موضوع است.

دیوارهای کناری یک ساختمان، جزء المان‌های غیرسازه‌ای محسوب می‌شوند. با توجه به اینکه wall post نیز بر روی این نوع دیوارها اجرا می‌شود، خود نیز یک المان غیر سازه‌ای محسوب می‌گردد. به طور کلی، به کارگیری یا اجرای این عضو در ساختمان، به نظر مهندس سازه بستگی دارد. اما در هر صورت، wall post استحکام بنا را افزایش می‌دهد. بنابراین، وجود آن می‌تواند نشان دهندۀ کیفیت مناسب یک سازه باشد.

انواع وال پست

الف- از نظر نوع مصالح

  1. وال پست بتنی: از بتن مسلح یا بتن آرمه ساخته می‌شود و در سازه‌های اسکلت بتنی استفاده و اجرا می‌شود.
  2. وال پست فولادی: در ساختمان‌های اسکلت فولادی اجرا می‌شود. در این شرایط، به طور معمول از نبشی، ناودانی، پروفیل‌های U شکل و یا پروفیل‌های با سطح مقطع مربع – مستطیل جهت ساخت و اجرای وال‌پست استفاده می‌شود. هر دو انتهای wall post باید به دقت و طور صحیح به کف و سقف متصل و محکم شود. در مواردی که انتقال بار یکنواخت و یکپارچه در دیوارها لازم است، استفاده از نبشی بهتر از دیگر پروفیل های ساختمانی است.

ب- به لحاظ شکل یا نحوه به کارگیری در ساختمان

  1. اجرای وال‌پست به صورت افقی: اجرای نگهدارنده دیوار به صورت افقی، موجب درگیری دیوار با اسکلت ساختمان شده و به این ترتیب استحکام دیوار را افزایش می‌دهد. این روش در دیوارهای با طول بیش از 3.5 متر می‌بایست اجرا شود.
  2. اجرای وال‌پست به صورت عمودی یا قائم: از تیر طبقۀ پایین به بخش زیرین تیر طبقۀ بالا در قسمت دهانه، جوش داده می‌شود. این روش در پروژه‌هایی که دهانه بزرگ است اجرا می‌گردد. در مورد دیوارهای با طول بیشتر از 6 متر نیز می‌بایست اجرا شود.

همانطور که گفته شد، از وال پست عمودی زمانی استفاده می‌شود که دهانه دیوار بزرگ است. در این شرایط، آن را به تیر کف و تیر اسلب (تیر سقف) ثابت می‌کنند. انتهای پارتیشن‌ها نباید آزاد باشد. انتهای آزاد پارتیشن باید به یک پارتیشن یا دیوار دیگر یا عناصر سازه‌ای یا پایه دیواری متصل شود. تنها در مواردی طول پارتیشن کمتر از 1.5 متر باشد، یک انتهای آن می‌تواند آزاد باشد.

اتصال وال‌پست‌ها باید به صورتی باشد که المان‌های قائم در قسمت سقف و کف، مهار گردند. برای این منظور، قبل از آنکه بتن را در داخل قالب بریزند، از پلیت استفاده می‌کنند. بعد از پایان عملیات بتن‌ریزی، نوبت به نصب wall post است. برای نصب می‌توان از پلیت و یا انکر بولت استفاده کرد. پلیت‌ها از جنس ورق سیاه هستند.

انواع روش های اجرای wall post برای مهار دیوار

  • اتصال دیوار به ستون با استفاده از میلگرد.
  • استفاده از میلگرد در کف به منظور مهار کردن دیوارها.
  • عبور دادن میلگرد در سوراخ قالب‌ها برای مهار کردن دیوارها.
  • استفاده از تسمه در پیرامون ستون.
  • اجرای وال پست با انکر بولت و نبشی کشی.
  • اجرای وال پست برای جان پناه.

نحوه اجرای وال پست در اسکلت بتنی

  1. قدم اول در نحوه اجرای وال پست در اسکلت بتنی، مشخص کردن محل قرارگیری wall post است. این کار با توجه به نقشه سازه مشخص می‌شود.
  2. بعد از تعیین محل، نوبت به نصب ورق‌های اتصال در کف و سقف سازه است. فاصله استاندارد و لازم برای وال پست‌ها باید در نظر گرفته شود. در هر دو ردیف از دیوار کشی یا بلوک‌سازی دیوارها، باید از یک بست استفاده کرد.
  3. پس از پایان دیوارکشی، برای جوش دادن ورق‌های سقف و کف، باید از 4 میلگرد استفاده کرد.
  4. بعد از آن، با استفاده از سیم‌های آرماتوربندی، میلگردها را به بست‌ها متصل می‌کنند و دو طرف دیوار را قالب‌بندی می‌کنند.
  5. بعد از انجام تمامی مراحل مذکور، داخل قالب‌ها را با بتن پر می‌کنند. پس از جداسازی قالب‌ها مطابق با ضخامت دیوار، وال پست بتنی خواهیم داشت.

نحوه اجرای وال پست در اسکلت فولادی

روش اجرای وال پست در اسکلت فلزی همانند اسکلت بتنی است. با این تفاوت که برای اتصال وال‌پست به تیر و ستون، جوشکاری با پیچ و مهره انجام می‌شود. وال‌پست اسکلت فلزی، در کارگاه و از نبشی و پروفیل ساخته می‌شود. در زمان تیغه چینی، حدأکثر طول مجاز دیوار غیرسازه‌ای یا تیغه‌ای بین دو پشت‌بند، کمتر از 6 متر یا تقریباً 40 برابر بیشتر از ضخامت تیغه است. یکی از نکات مهم در اجرای wall post در اسکلت فلزی، این است که برای افزایش گیر در وال‌پست افقی، می‌بایست آن را با میلگرد آجدار نمره 14 و یا بیشتر، در فاصله 1 تا 1.5 متر به سقف متصل کرد.

جزئیات و نکات اجرایی

  • wall postها با را استفاده از روش‌هایی مانند جوشکاری و پیچ و مهره به تیرها و ستون‌ها اتصال می‌دهند. استفاده از روش جوشکاری در استانداردهای اروپا تقریباً منسوخ شده است؛ هرچند در ایران همچنان مورد استفاده قرار دارد.
  • وال پست در دو جدار درونی و بیرونی دیوارها و همچنین اطراف پنجره‌ها، با فواصل معین و استاندارد نسبت به هم ساخته می‌شود.
  • اتصال wall post به ستون‌ها اصولی نیست. این کار غیر استاندارد است و به دلیل آنکه اتصال بین دیوار و ستون با پلی‌اورتان پر می‌شود، اتصال وال‌پست به ستون می‌بایست با فاصله اجرا شود.
  • در وال پست‌های عمودی، لازم است در فواصل یک متر به یک متر به کمک میلگرد آجدار نمره 10، شاخک‌ها را به قوطی یا نبشی‌های وال‌پست جوش داد. این کار کمک می‌کند تا تیغه و وال‌پست اتصال مناسبی به هم پیدا کنند. به این ترتیب، دیوار در زمان ورود بارهای جانبی، رفتار یکنواخت و همگنی خواهد داشت.
  • اگر از نبشی دوبل برای اجرای wall post استفاده می‌کنید، بهتر است هنگام ساخت وال پست، دهانۀ آن 1 سانتی‌متر بیشتر از ضخامت دیوار در نظر گرفته شود تا تیغه به طور کامل در آن جای گیرد.
  • در شرایطی که wall post در کنار ستون قرار می‌گیرد، باید فاصله‌ای در حدود 4 تا 5 سانتی‌متر رعایت شود. همچنین می‌بایست بین وال پست و ستون، یونولیت یا پلاستوفوم قرار بگیرد. این کار باعث می‌شود در صورت ورود بارهای جانبی، ستون به دیوار فشار جانبی وارد نکند.
  • پروفیل‌هایی که در ساخت wall post به کار گرفته می‌شود، باید ضدزنگ شوند تا در برابر خوردگی محفوظ بمانند. زیرا استفاده از مقاطع گالوانیزه، در ساختمان سازی مقرون به صرفه نیست.
  • برای اتصال بهتر وال‌پست و دیوارهای دو سو و همچنین پیشگیری از ترک خوردگی، باید روی آن‌ها رابیتس کشیده شود و با سیم گالوانیزه محکم گردند.

مقررات استفاده از وال پست

طبق مقررات مربوط به استفاده از wall post در بند 3-5-7 آیین نامه 2800 (ویرایش دوم) در مواردی که ارتفاع دیوار بیشتر از 3.5 متر است، اجرای wall post لازم است.

طبق بند 4-9-1-3 مبحث چهارم مقررات ملی، همه دیوارهای مجاور باید برای مقاومت در برابر زلزله با وال‌پست تقویت شوند. نحوه اتصال wall post می‌بایست طبق بند 4-9-1-3 مبحث چهارم مقررات ملی (ویرایش چهارم، صفحۀ 103 و 104) انجام گیرد.

برای ساختمان هایی‌ که 8 سقف یا بیشتر دارند، می‌بایست طبق بند 5-3-4 و 4-5-4 عمل شود.

طبق آیین‌نامه 2800 ویرایش چهارم در بند 5-7-3 ضوابط مربوط به اجرای دیوراهای غیر سازه‌ای، در صورتی که یکی از موارد زیر وجود داشته باشد، اجرای وال پست قائم لازم است:

  • زمانی که طول دیوار بیشتر از 6 متر (و در مواردی بیشتر از 5 متر) باشد.
  • در صورتیکه طول دیوار 40 برابر ضخامت آن باشد.

 

اشتباهات رایج در اجرای نگهدارنده دیوار

در بسیاری از موارد، دیتیل اجرای وال‌پست به دلایل مختلف از جمله دلایل اقتصادی، دستخوش تغییرات شده و از حالت استاندارد خارج می‌شود. همین امر، عملکرد مطلوب آن را خدشه‌دار کرده و موجب افت آن می‌شود. از جمله این موارد عبارت است از:

  • استفاده از میلگرد بجای نبشی در زمان اجرای کلاف‌های افقی.
  • عدم اجرای پشت به پشت نبشی‌های افقی و یا قائم که سبب می‌شود دیوار فقط در یک سمت داخل نبشی‌ها اجرا شود.

وجود چنین مواردی، استفاده از میلگرد بستر جهت مقاوم سازی دیوارها را رونق داده است.

مزایا و معایب وال پست چیست؟

مزایا

  1. جلوگیری از آسیب به اعضای اصلی سازه و در نتیجه عملکرد مناسب‌تر سازه.
  2. افزایش پایداری در میان قاب‌ها (در سازه‌های اسکلت فلزی).

معایب

استفاده از نگهدارندۀ دیوار، گاه موجب می‌شود تا مرکز سختی ساختمان مطابق با آنچه که در محاسبات مشخص و در نظر گفته شده، نباشد. از این رو، ممکن است نیروی پیچشی به سازه اعمال شود که در زمان طراحی سازه، اثری برای آن در نظر گرفته نشده باشد. بنابراین، استفاده از وال پست مستلزم رعایت استاندارها و دقت بالاست.


لطفا به این مطلب امتیاز دهید و ما را در بهینه کردن مطالب یاری نمایید.
one star rate
%33
two star rate
%0
three star rate
%0
four star rate
%0
five star rate
%66
 میانگین رای: 3 نفر

نظرات ( 0 )


ارسال پیام