الزامات سازه LSF در ایران؛ نکات طراحی و اجرایی

• طراحی کلیه اجزای اتصالات در سازه‌های LSF باید بر اساس استاندارد AISI و طرح سازه ای و لرزه‌ای آن، بر اساس آیین نامه‌های ۰۵-ASCE، ۲۰۰۳IBC و ویرایش‌های بعد از آن انجام گیرد.
• پنل‌های خارجی و اتصالات مربوطه در مقابل بار باد، باید مطابق مبحث ششم مقررات ملی ایران طراحی شوند.
• برای طراحی دیوارهای برشی بتن مسلح، رعایت ضوابط فصل ۲۱ آیین نامه ۰۵ ـ۳۱۸ـACI و ویرایش‌های بعد از آن، الزامی است.
• حداکثر ارتفاع خالص مجاز برای پنل‌های مورد استفاده در سازه‌های LSF، حدود ۲ تا ۳ متر است.
• در طراحی سازه‌ های lsf، ملاحظات کامل هوابندی در جداره‌های داخلی و خارجی سازه در نظر گرفته شود. این امر در مورد بازشوها و محل نصب اجزای اتصالی مانند پیچ و مهره با توجه به اقلیم مورد نظر و خطر میعان، به خوبی انجام گیرد.
• در زمان طراحی، تمهیدات لازم جهت عدم مشارکت پانل‌های غیر باربر و جدا کننده سازه LSF، در پایداری جانبی سازه انجام گیرد.
• حدأکثر وزن پنل‌های خارجی ۱۰۰ کیلوگرم بر متر مربع است. حدأکثر وزن پانل‌های داخلی ۵۰ کیلوگرم بر متر مربع محدود می‌باشد.
• استاندارد مقاطع فولادی سرد نورد شده بر اساس استاندارد ASTM در نظر گرفته شود.
• قبل از آغاز به طراحی، به این نکته توجه کنید که استفاده از مصالح بنایی در دیوارهای داخلی و خارجی مجاز نیست.

• اتصالات سیستم سازه سبک LSF شامل پیچ خودکار، پیچ و مهره است. این اتصالات باید بر اساس آیین نامه AISC و استاندارد AISI تأمین شوند.
• در صورت استفاده از جوش، ضوابط مربوط به جوشکاری مطابق استاندارد AISI و آیین نامه‌های AISC و AWS باشد.
• تمهیدات لازم متناسب با شرایط مختلف اقلیمی و محیط‌های خورنده، اندیشیده شود.
• رعایت نکات مربوط به انرژی، از دیگر الزامات سازه LSF است. این مورد می‌بایست مطابق مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان صورت گیرد.
• اگر عایق حرارتی به صورت پرکننده اجرا شود، نوع و ضخامت آن باید به گونه‌ای باشد که مقاومت حرارتی لازم را تامین نماید.
• به منظور کاهش اثر پل حرارتی، باید حد فاصل وادارها و لایه خارجی جداره، با نوعی عایق حرارتی متراکم پر شود.
• مبحث سوم مقررات ملی ساختمان درباره حفاظت ساختمان‌ها مقابل حریق رعایت شود.
• الزامات نشریه شماره ۴۴۴ مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن مربوط به مقاومت جداره‌ها برابر حریق رعایت شود. در نظر گرفتن ابعاد ساختمان، نوع کاربری و وظیفه عملکردی اجرای ساختمانی الزامی است.
• صدابندی هوا درون بردهای جدا کننده‌ بین واحدهای مستقل، پوسته خارجی ساختمان و سقف بین طبقات، باید بر اساس مبحث هجدهم مقررات ملی ساختمان انجام گیرد.
• تمامی مصالح و اجزا در سازه سبک اعم از عناصر معماری و سازه‌ای، از نظر دوام، خوردگی، زیست محیطی و غیره باید بر اساس مقررات ملی ساختمان ایران یا آیین نامه‌های معتبر ملی و بین المللی، به کار گرفته شوند.

• در سیستم سازه سبک، حداکثر دهانه مجاز ۵ متر است. حداکثر ارتفاع ناخالص مجاز با احتساب ضخامت سقف،برای هر طبقه ۳.۶۰ متر می‌باشد.
• کنترل سازه در مقابل بار باد، باید بر مبنای مقررات ملی ساختمان ایران مبحث ششم باشد. این مورد، با در نظر گرفتن سیستم مقاوم در برابر بار جانبی ناشی از زلزله که در بندهای ۱ و ۲ آمده است، انجام گیرد.
• بر اساس الزامات سازه LSF، در سقف این ساختمان‌ها، محدودیت حداکثر بار مرده و زنده باید در نظر گرفته شود. حداکثر بار مرده ۲۵۰ کیلوگرم بر متر مربع است. حداکثر بار زنده نیز ۳۵۰ کیلوگرم بر متر مربع می‌باشد.
• ضوابط دیافراگم صلب باید برای تمامی سقف‌های سازه سبک، رعایت شوند.
• اتصالات اعضای عمودی به اعضای افقی، باید طوری باشد که یکپارچگی اعضا در ارتفاع سازه تامین گردد.
• در مورد سقف های تیرچه فلزی دال بتن مسلح فوقانی، باید ضوابط مقاطع مرکب و دال‌های بتن مسلح مطابق آیین نامه ACI رعایت شود.
• بر اساس الزامات سازه LSF، حداکثر وزن هر متر مربع دیوار در جداکننده‌های داخلی بیشتر از ۵۰ کیلوگرم نباشد. این وزن در دیوارهای خارجی نیز بیش از ۱۰۰ کیلوگرم نباشد.

در مناطق با خطر نسبی کم، متوسط و زیاد امکان اجرای سازه‌های‌ lsf به عنوان قاب ساختمانی ساده با دیوار برشی بتن مسلح وجود دارد. مطابق آیین نامه ۲۸۰۰ ایران، این امر حداکثر برای ۵ طبقه با ارتفاع ۱۸ متر از تراز پایه وجود دارد. همچنین، در چنین مناطقی، می‌توان با اجرای مهاربندی قطری، امکان ساخت سازه های LSF تا حداکثر ۲ طبقه (ارتفاع ۷.۲۰ متر) از تراز پایه وجود دارد. بر اساس آیین نامه ۲۸۰۰ ایران، ساخت سازه‌های lsf در مناطق لرزه خیز با خطر نسبی بسیار زیاد، مجاز نیست. این مورد از دیگر الزامات مهم سازه‌های LSF است.