میلگرد بازالت (Basalt rebar) نوعی آرماتور سنگی است که از کنار هم قرار گرفتن و اتصال تعداد زیادی الیاف (رشته) به یکدیگر حاصل میآید. این الیاف از یک سنگ آتشفشانی به نام بازالت به دست میآید. از کاربردهای آن میتوان به تقویت بتن اشاره کرد. وزن سبک، قدرت بالا و ماندگاری طولانی مدت، از مزیتهای آرماتور بازالتی است. این ویژگیها همراه با مقاومت بسیار خوب در برابر خوردگی و صرفه اقتصادی، سبب شده تا نگاه ویژهای به آن برای استفاده در ساخت و ساز شود. در حالی که این محصول در کشورهای پیشرفته مورد استفاده قرار داشته و در رقابت جدی با مقاطع فولادی قرار دارد، بسیاری نیز از وجود آن اطلاعی ندارند. ژئوپلیمرهای بازالت قویترین مواد برای ساخت و ساز هستند. با میلگرد بازالت ایمن، هوشمند و سبز بسازید!
میلگرد بازالت یک میله سنگی است که ماده اصلی و اولیه جهت تولید آن، سنگ بازالت است. این آرماتور شامل الیاف بازالت (80%) و رزین اپوکسی (20%) است و از آنها ساخته میشود. اپوکسی نوعی ماده پلیمری میباشد. میلگرد پلیمر تقویت شده با الیاف بازالت (Basalt Fiber-Reinforced Polymer) یا به اختصار BFRP، فناوری جدید در صنعت ساختمان و عمران است. میلگرد بازالت از تعداد زیادی رشته یا فیبر بازالت تشکیل شده که به یکدیگر متصل شدهاند و پیوندی با دوام و محکم ایجاد کردهاند و یک متریال عالی تشکیل دادهاند. برای تولید، سنگ بازالت را تا مرحله ذوب گرم میکنند و به الیاف تبدیل می کنند. سپس آنها را با رزینهای اپوکسی، پلی استر و یا وینیل استر پوشانده و قالب میزنند.
وزن میلگرد بازالت حدود یک سوم وزن آرماتورهای فولادی است و با توجه به اینکه 2.5 برابر قویتر از فولاد میباشد، نسبت مقاومت به وزن آن 7.5 برابر بهتر است. این ویژگی، استفاده از BFRP را بسیار راحتتر و هزینه حمل و نقل آن را کمتر میکند.
در موارد خاص که خطر خوردگی میلههای فولادی بر اثر مجاورت با مواد شیمیایی، اسیدی و قلیایی وجود دارد، آرماتورهای الیاف بازالت گزینه بسیار خوبی هستند. به ویژه در محیطهای دریایی مثل دیوارهای دفاعی که در ساحل دریا ساخته میشود و یا جادهها و پلهای زیر بنایی، استفاده از این آرماتورها مقرون به صرفه است و میتواند جایگزین میلگرد گالوانیزه با پوشش اپوکسی شود. از طرف دیگر، طول عمر آن بیشتر بوده، ایمنتر است و قیمت نهایی آن کمتر از مقاطع استنلس استیل تمام خواهد شد.
بازالت (Basalt) یک سنگ آذرین بیرونی مافیک است که از سرد شدن سریع گدازههای آتشفشانی شکل میگیرد. منظور از مافیک یا بازیک، درصد بالای عناصر آهن و منیزیم در سنگ است. همین ویژگی به سنگ خاصیت قلیایی میدهد و آن را از حالت اسیدی دور میکند. 70% سطح کره زمین از بازالت تشکیل شده و بیش از 90 درصد کل سنگهای آتشفشانی موجود در سطح زمین، بازالت است. رنگ این سنگها مشکی یا مشکی – قهوهای بوده و به دلیل هوازدگی، ممکن است رنگ سطح شان به قرمز – قهوهای تغییر کند. وزن مخصوص آن g/cm3 2.7 – 3.3 و مقاومت فشاری آن kg/cm2 3000 است. گدازههای بازالتی به دلیل محتوای کم سیلیس، گرانروی کمی دارند. در نتیجه پس از خارج شدن از زمین، به سرعت جریان یافته و در سطح زمین گسترش مییابند. ماگمای بازالتی از گوشته بالایی زمین نشأت میگیرد. ترکیب شیمیایی این سنگ آتشفشانی را می توانید در جدول زیر ببینید.
الیاف بازالت (Basalt fibers) یا به اختصار BF کاراکتر اصلی جهت ساخت و تولید آرماتورهای بازالتی است. BF از پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین که سه کانی اصلی تشکیل دهندۀ سنگ هستند، ساخته میشود. این الیاف از طریق ریسندگی سنگ ذوب شده به دست میآید. BF یک عایق حرارتی خوب است و در حالت آمورف ثبات شیمیایی بالاتری نسبت به الیاف شیشه دارند. Basalt fibers در معرض آب 70 درجه سانتیگراد، مقاومت خود را به مدت 1200 ساعت حفظ میکند. این در حالیست که الیاف شیشه که جهت ساخت میلگرد فایبرگلاس استفاده میشوند، فقط برای 200 ساعت چنین مقاومتی از خود نشان میدهند. ضریب انبساط حرارتی BF بسیار نزدیک به بتن است (در حالی که فولاد بسیار متفاوت است). همین ویژگی، از ترک خوردگی بتن جلوگیری میکند.
ویژگیهای فیزیکی Basalt fiber که از آن برای تهیه میلگرد بازالت استفاده میشود، به صورت زیر است:
مقاومت کششی و مدول الاستیسیته FB، به ترتیب حدود 2 برابر و 15-30 درصد بیشتر از الیاف شیشه است. (منظور از مدول الاستیسیته، نسبت تنش به کرنش است. تغییر در طول جسم جامد در جهت اعمال نیرو کرنش نام دارد).
میلگردهای بازالت در قطرهای 4 میلیمتر تا 25 میلیمتر و به صورت شاخه و کلاف تولید میشوند. طول کلافها به 500 متر میرسد اما برخی کارخانهها کلافهای با طول 800 متر نیز تولید میکنند. آرماتورهای کلافی را می توان در اندازههای دلخواه برش داد. مشخصات میلگرد الیاف بازالت یک کارخانه تولید کننده این محصول در جدول زیر ارائه شده است.
برای ساخت بتن مسلح با آرماتورهای بازالتی، حجم کمتری بتن لازم است. این امر منجر به صرفه جویی در مصرف بتن و ایجاد یک سازه سبک میگردد. از طرف دیگر، Basalt rebar در محیط های خورنده مقاوم است؛ این درحالیست که میلگردهای فولادی در برابر خوردگیهای معمولی مقاوم نیستند. به طور کلی، این محصول به دلیل حمل و نقل راحتتر، صرفه جویی در نیروی کار، قابلیت بازیافت و هزینه کمتر در تولید، به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است. در مناطق بسیار سرد و در دماهای پایین، استفاده از آن مشکل ساز نخواهد شد. دیگر مزایای Basalt rebar عبارتند از:
از الیاف بازالت علاوه بر میلگرد، در ساخت رابیتس هم استفاده میشود. این رابیتسها یک تقویت کنندۀ عالی برای جادهها و بزرگراهها، به ویژه در محیط های نمکی و مناطق سردسیر است. الیاف خرد شده بازالت، یک محصول عالی برای احیاء شکافها و ترک خوردگیها میباشد. همچنین میتوان از آن برای افزایش ظرفیت تحمل بار یک سازه آسیب دیده استفاده کرد. الیاف بازالت میتواند طول عمر ساختمان، جادهها، دیوارهای دریایی و پلها را افزایش دهد.
میلگرد بازالت این امتیاز را برای مهندسان سازه ایجاد میکند که بجای استفاده از تعداد زیادی آرماتور فولادی، کمترین تعداد میلگرد را داشته باشند. محل قرار گیری آرماتور و ضخامت آن، باید توسط مهندس سازه تعیین شود. قطر و محل قرار گیری میلگرد بازالت نسبت به آرماتورهای فولادی متفاوت است. در حالت ایدهآل، خوب است که میلگردها به داخل دیوارها خم شود.
هنگامی که میلگرد فولادی زنگ میزند، منبسط میشود. این انبساط به بتن فشار آورده و باعث ایجاد شکاف در بتن و زنگ زدگی بیشتر میگردد. این حالت فساد یا خرابی نسبتاً رایج در بتنها، spalling نام دارد.
بتن با عملکرد بالا یا به اختصار UHPC (Ultra-High Performance Concrete) با وجود مقاومت مکانیکی استثنایی که دارا است، هنوز برای تقویت حدأکثر ظرفیت خمش، به تقویت فولاد نیاز دارد. میلگرد الیاف بازالت، نسبت به میلگرد فولادی از مقاومت مکانیکی بالاتری برخوردار است؛ ضمن اینکه هزینه کمتری هم در پی خواهد داشت. علاوه بر این، بازالت به طور طبیعی، خود ترکیب قلیایی دارد و به همین دلیل، در برابر قلیاها مقاوم است. در نتیجه مقرون به صرفه است. میلگرد الیاف بازالت به عنوان یک تقویت کننده بالقوه در عضو سازه در نظر گرفته میشود.
آزمونهای خمشی چهار نقطهای که بر روی یک نمونه تقویت شده با میلگرد الیاف بازالت انجام شد، حاکی از رفتار ساختاری شکلپذیرتر با مقاومت خمشی بالاتر بود. همچنین استفاده از آن در بتنهای UHPC عملکرد بهتری را در برابر انفجار از خود نشان داد. آزمونهای خمشی استاتیک نیز نشان داده است که آرماتورهای الیاف بازالت عملکرد بهتری در برابر خمش دارند.
آرماتور بازالت تحت فناوری pultrusion تولید میشود. اولین قدم در تولید این محصول، تولید الیاف بازالت (BF) است. BF نوعی الیاف غیرآلی (معدنی) است که از ذوب سنگ بازالت در دمای 1500 درجه سانتیگراد حاصل میآید. برای ساخت آن، ابتدا بازالت را فراوری کرده، خرد میکنند و شستشو میدهند. سپس آن را تا حدود 1500 درجه سانتیگراد حرارت داده و ذوب میکنند. سنگ ذوب شده از سرِ چند بوش خارج میشود و به این ترتیب، فیبرهایی شش ضلعی با قطر 13 تا 19 میکرون تولید میشود. برخلاف تولید الیاف شیشه، در زمان تولید BF هیچ ماده شیمیایی به مذاب اضافه نمیکنند و طی این روند، زبالهای تولید نمیشود. به همین دلیل، الیاف تولید شده آسیبی به محیط زیست وارد نمیکند. همچنین، خاصیت ضد احتراق دارد؛ مزیتی بزرگ که در مورد دیگر الیاف مورد استفاده جهت ساخت میلگرد کامپوزیت دیده نمیشود.
پس از آنکه BF تولید شد، هزاران رشته از آن را در کنار هم قرار داده و فشرده میکنند تا زمانی که شکل استوانهای ایجاد شود. سپس این استوانه فشرده شده، با زرین اپوکسی مخصوص پوشش داده میشود. رزین اپوکسی مانند یک چسب عمل میکند الیاف بازالت را مرطوب میکند و یک سطح اتصال قوی ایجاد میکند. در نهایت نیز یک رشته داکرون محکم در اطراف الیاف فشرده پیچیده میشود و یک تغییر شکل ایجاد میکند تا از چسبندگی آن با بتن اطمینان حاصل شود. گاه یک پوشش ماسه نیز در سطح محصول اعمال میشود. روکش ماسهای نیز چسبندگی میله به بتن در عملیات عمرانی و ساخت و ساز را قوت میبخشد. برخی تولید کنندگان نیز بجای ماسه پاشی، سطح آن را آجدار میکنند.
یکی از کاستی های آرماتورهای بازالتی این است که امکان خم کردن آن در محل ساخت سازه میسر نیست. به همین دلیل، در زمان تولید، خمهایی در آن ایجاد میشود؛ مثلاً خم 90، 135 و 180 درجه.
تلاش برای تولید الیاف از سنگ بازالت به اواسط دهه 1920 برمیگردد. در نهایت شخصی به نام Paul Dhe فرانسوی حق ثبت اختراع آن را دریافت کرد. در سال 1984 اولین عملیات ساخت و تجاری سازی فیبر بازالت در کارخانهای واقع در نزدیکی کیِف اوکراین راه اندازی شد. اندکی بعد، این فناوری به جهان عرضه شد. هم اکنون روسیه، اوکراین، چین، آمریکا و ایرلند از کشورهای تولید کنندۀ فیبرهای تجاری بازالت هستند. میلگرد بازالت با چندین روش آزمایش شده و دارای تأییدیه ISO 9001 میباشد.
Carnation اولین خانهای در آمریکاست که در ساخت آن از میلگرد بازالت استفاده شده است. ساختمان چند طبقۀ دپارتمان دولتی انرژی Nanoscale Material در آمریکا که یک سازۀ بتنی چند طبقه است، با میلگرد بازالت تقویت شده است.
با افزایش حجم تولید در آینده، قیمت میلگرد بازالت نزولی خواهد شد. در حال حاضر، قیمت آن از میلگرد فایبرگلاس چینی گرانتر، اما از میلگرد فایبرگلاس ساخت آمریکا ارزانتر است. به طور کل، اگر تکنولوژی ساخت این محصول رواج پیدا کند، قیمت تمام شدۀ میلگرد بازالت کمتر از قیمت میلگرد آجدار و میلگرد ساده و دیگر آرماتورهای کامپوزیت خواهد شد.
بازالت خود زادۀ طبیعت است! بنابراین، الیاف آن سمی نیست و آسیبی به محیط زیست و آب و هوا نمیزند. همچنین، با هیچ یک از اجزای سازنده بتن واکنش نمیدهند و مقاومت شیمیایی بسیار بالایی دارد. در مقایسه با سایر الیاف مانند الیاف کربن یا آرامیدها، ارزان قیمت قلمداد میشود. در آینده، بازار بازالت بجز ساخت و ساز، در بسیاری از صنایع دیگر گسترش چشمگیری پیدا خواهد کرد.
به نظر شما استفاده از این آرماتور سنگی در ایران رواج پیدا خواهد کرد؟
چه شرایطی لازم است تا مهندسان سازه و عمران در ایران بتوانند این آرماتور سنگی را در سازه های خود استفاده کنند؟
آیا میتوان از این آرماتور سنگی بجای میلگرد بستر استفاده کرد؟
نظر خود را با آنلاین سازه به اشتراک بگذارید.
سحر کوه فر
لیسانس زمینشناسی کاربردی، ارشد پترولوژی، سئوکار، نویسنده محتوای وبسایت؛ دارای مقالات تخصصی کنفرانسی و علمی - پژوهشی در زمینۀ زئولیت. علاقهمند به سنگها، فلزات، نفت و گاز و ژنز آنها در زمین و روشهای اکتشاف آنها؛ حامی زمین و محیط زیست...
ممنون از اطلاعات خوب شما
سپاس از لطف شما
ممنون از اطلاع رسانی شما،بسیار علاقه مند اطلاعات بیشتری در زمینه تولید الیاف بازالت داشته باشم.لطفا راهنمایی نمایید.
سلام و احترام. تشکر از همراهی شما جناب عبداللهی. اطلاعات موجود در این مقاله از منابع خارجی است؛ به محض اینکه اطلاعات بیشتری منتشر شود، مقاله بروزرسانی خواهد شد.
با عرض تشکر. مقاله بسیار خوبی بود. آیا رفرنسهایی که مورد قبول جامعه جهانی برای استفاده میلگرد و یا الیاف صنعتی باشه وجود داره که بشه به آن استناد کرد و جامعه مهندسین و نظام مهندس ایران را متقاعد نمود.
سلام و احترام جناب مؤذنی؛ متشکرم. بله، در سال های اخیر تحقیقات بیشتری در این مورد صورت گرفته و مقالات علمی جدید (حاوی رفرنس) منتشر شده است. من لینک دو تا از جدیدترین مقالاتی که حاصل پژوهش هایی در هند و انگلستان است قرار دادم. مطالعه بفرمایید. https://www.mdpi.com/2504-477X/6/12/367 https://www.ijert.org/application-of-basalt-and-its-products-in-civil-engineering